Κατά τους πρώιμους κλασικούς χρόνους (475-450 π.Χ.) οι αρχαϊκές συμβατικότητες εγκαταλείπονται, παραχωρώντας σταδιακά τη θέση τους σε μια πιο ελεύθερη απόδοση των μορφών και των συνθέσεων που διακρίνει κανείς στο τοπίο της κεραμεικής.